1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3390
Okunma
Dedemlerin bir kır atı var idi
Kafası eser coşardı bu at.
Araba kornasından ürker idi
Kızıp sırtından atardı bu kır at.
Verir isen yulaf ile yemini
Azar ise,çeker isen gemini
Kaşağılar,okşar isen tenini
Gönül verip sever seni bu kır at.
Odun yükleyip sırtına yorarsan
Takıp pulluğu tarlaya koşarsan
Deh ! deyip arada bir kırbaçlarsan
Güzel çifte atar sana bu kır at.
Var yanına okşa yelesini
Duyunca alkışla,kişnemesini
İndirirsen sırtından semerini
Akşama huzurla yatar bu kır at.
Kütür kütür arpaları öğütür
Üstüne beş helke suyu götürür
Kuyruk atıp keyif ile gerinir
Bir bilseniz yakar bizi bu kır at.
Talibi söyler dostlar neyleyeyim
Şimdi yok ki tutup onu seveyim
Mazideki bu at’ı çok özledim
Hasrete salar bizleri bu kır at.
Talip KAZGI
17 Ağustos 2010
KÜTAHYA
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz