bu günde gelmedi hayalin düşlerimin görüş gününe
(aşkın mapushane gözlerin gardiyan oldu) şu sevene
(fikrimin ince kırılgan gülü bugünüm yarınım) nerdesin
istanbul bakışlı kara gözlüm dayanılmıyor hasretine

kız kulesi yanlızlığında az hasret çayı demlemedim
yokluğuna kızıp küllenmiş anılarımızı kum gibi ezdim
keşke çocuk kalsaydım kalbim yerine dizim kanardı
affet yüreğim bu kadar seveceğini bilmedim bilemedim

varlığına ne anlamlar örmüştüm yokluğunda söküldü
mısra mısra umut biriktirdim yürek depreminde göçtü
ey vefasız sevgilim seni her andığımda kalbin çınlasın
bilmedin bilmeyeceksin şu sevenin hep boynu büküktü

yokluğundaki tarifsiz acıları anlatamam çok zordu
sol yanım derdine derman o kara gözlüsünü sordu
ben başka aşklara yelken açmak için çok uğraştım
kadere bak aşk diye çırpınan kalbim artık yorgundu

sevgilim fazlasıyla acı çeken kalp durdu en sonunda
kalbim kara gözlünün ismi vardı o son nefes anında
kalp senin züleyha olmadığını bile bile düştü peşine
kalp kara gözlüm dedi bitti hayat hemde aşk tadında


ALATURKAK KEDER