Gözlerinin yeşilinde,
Artık yanan bir köz yüreğim,
Bakışlarında kayboluyor,
Gözlerinde gözlerim.

Sanki söküp alıyor,
Benden beni sihirli bir gül,
Gözlerinin gizemine kapılıp gidiyor gönlüm,
Güne senle başlıyor,
Senin gözlerinle bakıyorum her sabah,
Seviniyorsam seninle seviniyorum,
Biten her günün akşamında.

Hüzünlerimde de yine sen varsın yanımda,
Mutlu olmak istiyorum ben de,
Yalnızlığın kıyısında dolaşıp dursam da,
Yudum yudum sende tatmak istiyorum,
Aşkı da, sevgiyi de
Her geçen gün büyümesini umuyorum,
Sevdanın yüreğinde.

Akşam güneşi düşüyor seni düşünürken
Yeşille buluşuyor kızıl mavili ışıklar,
Karanlığın hüznünü duyuyorum gökyüzünde
Gece çökmese de sensizliğin çökmesinden.

Vurgun yemiş gibi yüreğim,
Çırpınıp duruyor düştüğü yerde,
Bir nefes verebilirsen ,can bulur nefesinle
Alın yazgımız kim bilir
Ne zaman yazılmış,nerede , hangi kalemle,
Nasıl çizilmiş renklerle desen desen?
Ne sen bilirsin yaşanacakları ne de ben
Sevgiyi anlayamazsın ki zaten sevmeden.

07.12.2009.KIRŞEHİR.
OSMAN ÖZTÜRK...TAFLAN MEVSİMİ ŞİİR KİTABIMDAN