Üzülsem ne ?
Kendi kendimi yesem, taşları yastık etsem başıma ?
Şöyle efil efil esen rüzgara karşın kollarımı açsam.
Gözlerimi kapasam huzur içinde,
Sen gelsen göz ucuma...

Tamam.
Olsun razıyım, yazı görmesin ömrüm.
Bir çiçeğin rehasını, alamayayım.
Canımı pamuk ipliğine sarıp, kör bir kerkenezin kanadına sarsınlar.
Bir avcı onu vursun, ben düşeyim.
Öleyim ozaman, suda boğulayım, sen vuracaksan.

Kahpe kurşun şaşırmasın yolunu.
İftiralar nakşedilsin, it gibi düşsün peşime.
Tuzaklar, kapanmasın benden başkasına.
Sağanak sağanak yağsın kemikler gökten.
Dili dönmez, eblek herif olayım.
Sende kalsın yularımın dizgini.
Hasat zamanında düvenlerle ezsinler.
Ele karşı al avcuna, yele karşı savur beni.

Tutmuyor işte, elim bir işe varmıyor.
Nefes aç karnı içilen sigara gibi.
Yemek tuzsuz, çay zehir, güneş göze batıyor.
Soğuk tenimde is,
Sakallarım pus, üstüm başım pis.
Hiç bir su temizlemesin beni,
Teneşire zahmet etmesin kimse,
Kör bir kuyuya atıversinler.
Sen gör, görmezden gel, ben bilmeyeyim.
Varlığın kor eder, kül yüreğimi.
Bir çırada elin çiğ sütü emmişi soksun.
Dumanlara kavuştursunlar beni.

Her şeyimi almışlarken elimden.
Düşlerimde kalan bir tek sen varsın.
Sende al, benden kalan ne varsa.
Sonra sündür ışıkları, boşa yanmasın.
Varsın adım dillerde anılmasın.
Varsın, yokluğum akıllara gelmesin.
Annem , babam beni senle biliyor.
Yokluğum onlara, nâr etmesin.
Son sözüm olsun söylediklerim,
Ve sen bir kez daha dinleme beni.
Ama ne olur, BIRAK SEVEYİM SENİ