Bugün Çok da Farklı Değildi


Bugün çok da farklı bir gün değildi ama sırtım ağrımaya başladı,
Önce pazara gittim, sonra yerleştiremedim de oradan aldıklarımı,
Tam ben aldığım ıspanakları ayıklayıp yıkamaya çalışırken aniden,
Kapının zili çaldı, üstelik günün bu saatinde beklediğim biri yokken...

Kim olduğunu anlayınca unutkanlığım yine baş göstermiş oldu ama,
Mecburen kabul ettim onu içeri, üzüldüm kim olduğunu anlayınca,
Bir gün önce randevu vermiştim, sanırım sekretere ihtiyacım var,
Onun yerine not defteri de olur, gerçi aynı görevde kağıtlarım var...

Gelen gitti, konuştu da konuştu, görevini iyi yaptığını düşünüyorum,
Kapitalist sistemi bütün ayarlarıyla uyguladığımızın da farkındayım,
Yemeğimin pişirilmesi gecikti, namaz saatlerim de öyle, demek ki ben,
Birilerine randevu vermeden önce zamanımı ayarlamalıyım, derken...

Akşam yemeğine de birini çağırmıştım ama ondan henüz ses çıkmadı,
Sanırım gelmeyecek, müzmin unutkanlığım bu sefer hiç işe yaramadı,
Yemek ocakta artık, o pişinceye kadar minnoş gibi patilerim üzerine,
Durup havayı koklayacağım, açlık sızıları uç vermeye başladı midemde...


Şairemizin güzel dizelerini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

yemek yapmayı çok severim acayip bi keyf alırım... :) ıspanak hariç...

:) sevgilerimle.

çok şirindi:)