Yakut bir pırıltıdır sızan gönül evine.
Vefa nakış nakıştır buğusunda perinin.
Dost dostun aynasında kardeşlikle sevine.
Gayesi hak olunca nice gönül erinin.
Tevazu membaıdır bize çay kardeşliği.

Tazelenir dem be dem dostluklar ikliminde.
Girizgâh olur söze dudağa her teması.
Sohbetlerin eskimez ipekli kiliminde.
Çay olur muhabbetin yakut renkli teması.
Bismillah’ın remzidir söze çay kardeşliği.

Dostluğun can suyudur demliğin derununda.
Rayihası saçılır buğu buğu meclise.
Itırı korku onun içimizdeki bunda.
Efsane atfedilir ocakta tüten ise.
Nakış nakış işlenir naza çay kardeşliği.

Yol kardeşliği onu simge bilir kendine.
Evla denir bu yapı bel kardeşi olmaktan.
Sıcaklığı harç olur güzelliğin bendine.
Berrak su bahtiyardır semavere dolmaktan.
Muhteşem bir bestedir haza çay kardeşliği.

Çayını karıştırır zaman dostun elinde.
Fizan’da olsa bile dost dostu arar bulur.
Nice gönül yıkanır duru ihlas selinde.
Boz bulanık aksa da akan sular durulur.
Lain denen şeytana eza çay kardeşliği…
Ankara,04.12.2011 İ.K