Akıp gitmeseydi, bir su gibi zaman,
Gelip geçmeseydi, ah şu ömrüm.
Şimdi hayatın tadını çıkarır,
Çok daha güzel yaşar giderdim.

Hata yapmaktan korkmazdım.
Kusursuz yaşamaya çalışmazdım.
Yiyeceğim kadar çalışıp kazanır,
Yer, içer sırt üstü yatar giderdim.

Sabahları güneşle kalkardım.
O batmadan yatıp uyumazdım.
Dinlenmeden ayağa kalkmazdım.
Vurup kafayı öğleye kadar yatardım

Çok kafa yorup okumazdım,
Kaz gibi düşünüp yorulmazdım.
Parasız kalınca dünyanın anasını satar,
Yer içer gezer giderdim.

İnsanlardan uzak dururdum.
Hayvanları sever korurdum.
Ancak ayının inine girip,
Arının kovanına çomak sokmazdım.

Hiçbir çirkin yüzüne bakmazdım.
Güzel görünce yanından kalkmazdım.
Hatır gönül bilmeze minnet etmez,
Güzele hizmet etmekten kaçmazdım.

Daha çok nehirde yüzerdim.
Dağda yatar ormanda gezerdim.
Sevdiklerimle her şeyi paylaşır,
Sevmediklerimden uzak yaşardım.

Daha çok Maraş dondurması yerdim.
Yerken içine çikolata katardım.
Akşamları sevgilimin dizine yatar,
Gökte yanıp sönen yıldızları seyrederdim.

Arılara yaklaşıp kendimi sokturmazdım.
Kelebeklere acır, tutup öldürmezdim.
Eşeklere yaklaşıp kendime çifte attırmazdım.
Ayılarla yatıp kalkmazdım.

Şansımı daha fazla zorlamazdım.
Kaderimle oynayıp boğuşmazdım.
Aynaya bakıp moralimi bozmazdım.
Hayattan bıkıp pişman olmazdım.

Zaman bir su gibi akıp,
Geçmeseydi ömrüm.
Ayakkabılarımı kışın giyerdim.
Yazın fırlatıp atardım.

İlkbaharda çocuklar gibi,
Çimenler üzerinde koşar oynardım.
Yazı kışı düşünmez,
Doksanına kadar yaşar giderdim.

03.12.2011
Cahit KARAÇ