sel olup da akınca yüreğim, o ham gözlerden
vuslata delirmiş, bir mahkûmum
acılarım çalkalanır
duvağını tel tel takınca canımın yüreğine
bir kezcik de olsa, mutluluğa bulanırsın
belki de uslanırsın.

ram olmuş gönlümü yakıp, çirkefe niçin bulandırırsın
gönlün bakışın da doyunca, özden adam gibi adam dalgalanır
aşkla büyülenmiş, çatlayan şu yüreğimden
zordur, sevgileri durulamak
bilmem ki de nedendir, gülüm?
gönlümün bu duru saflığını, sen neden duymazsın?

çakıp da durursun, kaprislerinin bir bir tokmağını
el pak, yüreğim ak
senin de yaptığın, şu zalim işe bak
nuru yakalamaz mı hiç seni, birlik denen vuslatın?
neyi ki de, nerde ararsın
sokağın loş lambaları altında, sürünmeyimi?
sürtündükçe, el kapıları seni alır
mikrobunu, kaparsın
kurtuluşun, sonra naçar kalır

acar kalan şu gönlüme, neden köhnemişliği bularsın
yeni ufuklar, seni aparmaz ki sevdiğine
gönül bir çeşmedir, musluğu aralarsan alırsın
ruhun deryasından, küçücük bir damlayı mı sorarsın?
her damlam; yüreğini yakar, hicran içinde
el elde, başın boşta kalışta, dolanırsın
kör bir uçurum, çağırır da seni
çekiverir birden, dibine

heyhatların keşkelerinde
bulanır da boğulursun
ve tebessümüme
ve vefama
ve güvenirliğime
ve sevgime
ve dostluğuma
ve emeğime
ve… ve… ve… ve…vs
mutluluğun bir zerresine de, muhtaç kalırsın
eğilir bükülür ve kıvrım kıvrım da, kıvranırsın
karın ağrısının, o istemsiz acılarına sığınırsın

bensizlik çöker kalır içinde, donarsın
kahpeliğin pis çirkefliğinde, yanarsın…



(01.12.2011)AZAP…




DOST YÜREKTEN:


Musluğu çevirmezsen damlamaz avucuna.
Çevirelim ki sevgi ve hoşgörü aksın.
Yudumlayalım onu
Kanasıya ve de doyasıya.
Yıllardır bıktık artık
Kin nefret acı içmekten.
İçimiz karardı durdu.
Paklanacak kalbimiz
Tertemiz bir su bekliyordu.
Bu olsa inanki beklenen
Musluğu çevir
İçelim kana kana
Yorgunuz hararetten....İSMAİL SÜKLÜM