Sanma ki kapıyı çekip gittiğimde mutluydum,
Mutluluk da ne demek?
Huzursuzun da huzursuzuydum.
Böyle olmasını asla istemezdim,
İstemek de ne demek?
Kolay mı seni bir kalemde silebilmek,
Yaşanan onca güzellikleri unutabilmek?
Karalara bağlanıp yas tutabilmek.
Günün her saati, her dakikası, her saniyesi,
Senin için atmıyor muydu bu kabaran yürek?
Emin ol ki, hala atıyor,
Hala kalbimdesin tek, bir tek..

Ben değil miydim sana sırılsıklam aşık olan,
Gönlü senin sevginle kabardıkça kabaran,
Yanımda olduğun zaman huzuru bulan,
Senden başka hiç bir şeyi arzulamayan?
Akşamları hayalimde, geceleri rüyamda,
Gündüzleri varlığınla benliğimle buluşan,
Bir okyanus misali gönlümü coşturdukça coşturan.
O huzur veren sesinle ruhumu okşayan,
Adeta bir melek gibiydin beni kutsayan.
Emin ol ki hala aşığınım,
Sen bana damarımdan da yakınsın, damarımdan! ..
Haydi vazgeçmeyelim bu güzel sevdamızdan..

Aramıza birileri değil kader girdi,
Talihsizlikler bizi bizden etti.
Talihsizliklerin de iyisi,
Aramıza yabancıların girmemesi.
İsyan etmek yaramaz kaderimize,
Her şeye rağmen mücadele etmek yaraşır bizlere.
Bu sefer esir olmayalım eleme ve kedere.
Giden onlar olsun, biz kalalım sevgi dolu kalplerimizle.
Bu aşkın hikayesi böyle bitemez,
Melankolik talihsizlikler seni benden edemez..
Ben anladım ki gerçek sevenler kadere boyun eğmez.
Bu sırrı, kara sevda yaşamayanlar öğrenemez..