Karşımda olsan ne yazar
Orda olduğunu bilsem
Görüyormuş gibi karşıma alsam seni neye yarar
Sevdasına cömert sevgili
Yüreğine cömert sevgili
Hani ellerine dokunduğum ilk an vardı ya
Sen yüreğime dokunmuştun o an
Ben yanaklarının kırmızılığınca şaşkın
Bir o kadar heyecanlı
Sakin elbisemi giyip gözlerinde eridiğim zamandı
Yarındı

Bugünlere alışmıştım dünlerin kahır gölgesinin altında
Bazı üzgün, bazı gözü yaşlı, bazı maskelerle dolaşırdım
Yüreğimde sevgi var ya
Kendimi sevmezdim bir türlü
Hep kendime bulaşırdım

Yakınlığın uzaklığı kadar zor uzaklığın yakınlığı
Bazen bir adım mesafeye binlerce mil sığar
Bazen binlerce mil bir adımlık
Olsun diyorum her halde gözlerine baktığımda
Beyaz ve siyah bütünlüğü bu diyorum
Hasret koksun varsın bütün çiçekler
Ben sevmeyi de seviyorum
Sevilmeyi de

Sonrayı yaşamak bir başka, sözün tam burasında
Bitmemiş bir şarkıya takılı kalması kulakların
Söylense de çaresizlikten beli bükülen sözlere rağmen
Sevmeyi yaşamak
Sevilmeyi yaşatmak varmış ya dünyada
Sözün sonrası nefes almakmış anladım
İlk kez gibi son kez
Son kez gibi ilk kez