ısırıldı süzeç göreciliğim
geç kondu yaşamım
yok o
kondu gece yaşamlıyım

aklımla zamanın kolları çekili
uyku çölden kaçak gibi deminde katran halli
çevriliyor zaman heybemde değil rüzgârımda heybeler
yanık dilli şehzade suvar isi üşüdü zaman kalkamam şimdi

saklı karartılarda kirpiklerine sığındım önce
sonra rüzgar kırıldı gözlerinde şehir zamanında lâl
şimdi ben gece
yok o
gece ben şimdi
ama yazamıyoruz sıhhatsiz zaman

ola ki şehir cebinde inşa
günlenmeden yol ağırlamam bir lâl’â zaman

çıt kırıldım koltuk altı güreciğinim
sol kusurlu ruhsar dışkı
aleni şarkıda şavkı örtük
konuş çağı bir lâl’â zaman ilaha sarılı
illa zaman illa lâl û lâl zaide bir zaman

men diyem ki
giderem ehlim ile kıyamet
sen diyisen ki
olasan kendine mukayyet

men diyem ki
olasan derdi gönlü çareme şahadet
sen diyisen ki
şar ol gayri gider şarén
bir lâl’â yol eyler zaman