‘Doktorum’ programını genellikle seyretmeye çalışıyorum,
Bugün de televizyonun karşısına geçince yine seyrediyorum,
‘Kıl dönmesi!’ konusuyla ilgiliydi gündem, herkesi ilgilendirir,
Başıma gelmedi ama sanırım tehlike çanları beni de ilgilendirir…

Kıl dönmesi manken üzerinde gösterilirken midem de bulandı,
Küçücük bir nesne içeri girdiğinde katlarca dolandı da dolandı,
Bir yumak oluşturdu etimizde, neredeyse yumurta kadar kitle,
Oradan alınarak küçük bir boşluk oluşturdu yokluğu tenimizde…

Hastalıkların hepsi de çıldırtıcı, zorunlu olarak sabrediyoruz ama,
Çekemediğimiz durumlarda kafamız bulanıyor, şimdilerde de bana,
Hafakanlar basıyor, başımı alıp gitsem de derdime çare bulsam diye,
Düşünsem de boşuna, hastalık bizimle ve her birimizin kendi içinde…

Vücudumuz küçücük ama işlevsel olarak bir dünya taşıyor içinde,
Onunla birlikte gidiyoruz belirsiz bir zamana ve yine istikbalimize,
Bizi bekleyenin neler olduğunu bilmediğimizden sürprizler de olur,
Onlarla birlikte varız ve bundan sonra da değişen olmaz, yahut olur…