Gözleri gerçeğe açık sahabe
Şu kör taassup çukurundan nasıl çıkarız.
Hani çekmişti ya
Eteklerinden elçinin
Beni duy diye
Biz şimdi kimin eteğinin dibindeyiz
Hangi menfaat peşinde koşanlarız.

Gönlü kör müslümanız biz
Para, makam, güzellik
Cennet.
Aradığımız hakikat mi?
Geç.
Öyle olsa
O sahabe gibi,
Yapışıp eteklerine:
Beni dinle, ey sevgili Nebi
Der bırakmazdık
Bırakmazdık vahyin nurlu yolunu.

Ne biliyordu ki gözleri görmeyen
Sahabe,
Neyi nasıl anlamıştı.
Böylesi bir akıl, böylesi bir bakış
Bizde niye yok.
Menfaat, damarlarımızda akan kan
Öyle histeriye yakalanmışız ki
Kulaklarımız açılmış her yana
Gözlerimiz fıldır fıldır
Kolaçan ederiz durmadan
Ne var, ne yok dünyevi olan.

Değerlerimiz gözümüzde
Gözümüzle gördüğümüzde
Kalıcı bir ahlak mı ararız
Yok;
Biz gözlerimizde tanırız her şeyi
Gözümüzün ötesi bize uzak.
Bu dünya ötesine geçmek mi?

Yazık yazık bize
Kalp gözümüz kör
Kör bir anlayışı besleriz
O büyük sahabe nerde
Biz nerdeyiz.

Allah’ın Rahmeti üstünüze olsun
Peygamberler, Salihler onların yolundan giden
Abdullah İbni Ümmi Mektum gibi
Kalp gözleri açık müminlere.

(Kasım 2011 İstanbul)