14
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1266
Okunma
“sensizken bedenim;
Bunu bil! hıçkırıklarda yüreğim…”
Uykusuz gecelerin koşuşturmasındayım/ yuvarlanıyorum
Bu bir rüyaydı! Herkese ve her şeye rağmen…
Çok uzun sessizliklerde yazılmış yürek hıçkırığıydı!
Ucube düşünceli yıldırım etkisi gibi… Mürekkepti işte!
Biliyorum… Artık yapacak hiçbir şey yok!
Yazma düşkünü cesaret kırıcı homurtular kimin umurunda ki
Söylesene; hayatının yirmi beş yılını iki başının arasında geçiren
Terk edilen/ yitirilen/ susturulan… Kimin umurunda olur ki…
Taş döşenmiş duvarlı avlulara yaslanarak/ belki de
Hayata tekrar tutunarak; ama hiç ağlamayarak
Ayakta durmaya çalışacağım… Söz!
Ya da sessizce çoğalacağım yalnızlıklarda yürek hıçkırığı gibi…
“seni tanımadan önce sensizdim;
Tanıdım! Yine sensizim…”
Emre onbey
5.0
100% (1)
Cevap Yaz