Seni sevdiğim gün
Ben ölmüştüm
Farkında bile değildim
İnan ki sevgilim

Eğer ki bilseydim
Aşk’ımızın biteceğini
Kalırdın hep hayalimde
Çekmezdim, sensizliğin
Acısını bu şekilde

Seni son kez göreceğimi bilseydim
Söküp atardım kalbimi
Ellerinde can verirdim

Hani ben sen, sen derken
Sen beni boş ver
Kendini düşün demiştin
Unuttuğun bir şey var
Ben kendimi Sen’de kaybetmişim

Seni kendimde ararken
Benliğimi unutmuşum düşlerinde
Uykularım kaçar oldu
Huzurum yok
Gülüşlerin hep gözlerimde

Hasretin lime lime büyüyor içimde
Kor oldu son ateşim sevginde
Çekildim bir kenara
Çırpınıyorum sensizlikle

Gecenin sessizliğinden çok
Yokluğun içimi ürpertiyor
Yalnız kalmaktan çok
Günün birinde
Beni unutacak olman bitiriyor

Seni; sensiz yaşamanın
Bu kadar zor olduğunu bilseydin
Kalbimi de yerinden söker giderdin

Lokman Bekler.