Hayat bazen çok inanılmaz gözüküyor bana nedense ama,
Teselli ediyorum kendimi; ’Bu da gelir bu da geçer, ağlama!’
Gerçi ağladığım yok ama kafiye öyle denk düştü, kabullenin,
İsterseniz defterimi büküp beni buralardan uzağa gönderin...

Hayat çok inanılmaz gerçekten de, şiirle alakam yokken şimdi,
Binaltıyüzbirinci şiiri ekliyorum, başka adda olanlar yok şimdi,
Onları da sayarsak ikibin olabilir ama sayı önemli değildir bence,
Paylaşmaktır önemli olan, şimdi olmasa da elbet başka bir sefere...

Haberler moral bozucu, Esat halkına ölüm saçıyor, anlamıyorum,
Üstelik bir zamanlar tanışmıştım onunla, şimdi pişman oluyorum,
Eşiyle birlikte hediye ettikleri yöresel nesne hala duruyor bende,
Baktıkça midem bulanıyor, ne biçim hatıraydı bu, unutsam keşke...

Hayat inanılmaz, olay örgüsü şaşırtıcı, insanlar garip, üstelik de,
Ben de bulunuyorum bazen bütün bu serüvenin garip yerlerinde,
Bu nedenle söylüyor dimağım, anlamakta zorlanıyorum diyerek de,
Böyle gelmiş böyle gitmez demiş olsak da değişen yok hala bizlerde...