Minik kedim eve girmek istiyor ama annesinden iyi terbiye almıştı,
Eve döndüğümde kapıdan girmek isterken geri çekiyor adımlarını,
Bugün yanlışlıkla girdi ama paketlerimi bıraktığımda döndüğümde,
Baktım ki merdivenlerden çıkmamış, beni bekliyor kapının önünde…

Miniğim terbiyeli ama sanırım çok da canı sıkılıyor çünkü çıktığımda,
Onunla oynamam için bekliyor, ben de oynamak isterim onunla ama,
İşlerim acele oluyor genellikle; alışveriş, yetişilecek başka bir konu,
Saymakla bitmiyor, ne kadar planlı olsam da bitmek bilmiyor bu…

Hava serinleri galiba, ben bile üşümeye başladığıma göre doğrudur,
Evi yeniden temizlemem lazım, kenarda köşede tozlar uçuşuyordur,
Bana kalsa hijyenik bir ortamda sürdürürüm yaşamı ama olmuyor,
Yaşadığımız hayatı eğrisiyle doğrusuyla kabul etmek gerekiyor…

Minik kedi yavrusu annesiz ve kardeşsiz kaldı, garip yalnız yaşıyor,
Ev kedisi olmak ister ama içime sorduğumda öyle niyet gözükmüyor,
Miniğim dışarıda yaşamaya devam edecek ben de evde düşüneceğim,
Sabah olduğunda mamasını alıp onu da görmek için dışarı gideceğim…

Hayat bir garip, ben bir garibim, garip olmayan var mı acaba dünyada?
Geldik ve gidiyoruz, bir anlık mola vermek gibi yaşamak bu dünyada,
Onu da sonuna kadar vermek mümkün olmuyor, yarım nefesle sürüyor,
Yetersiz olduğunda da altından yığınla problem çıkıp bizleri oyalıyor…