parmak izlerin siliniyor tuttuğun ellerimden,
ruj izinde çıkmaya başladı bak içtiğin bardaklardan...

üşüyen anılarım oluyor sayende.
bu yüzden üstüme gülüşünü ört,
gamzelerinle ısıt bekleyişlerimi.
sana sevdiremediğim yalnızlığı sen bırak cami avlusuna,
cemaate görünmeden...
görülmeden gör beni
ara sıra gel içimi ısıt.
bayatlamış anılarını tazele
yaktığım fotoğraflarını bile özledim bilemezsin...
yeniden çekilelim,
yeniden sev,
sonra yine git.
ama bu sefer yaktırma
ama bu sefer kalıcı olsun...
evin her bir köşesine sakla hatta
arkasına da benim gibi şiir yaz...

en azından,
beş dakika daha kal.
beş dakika daha sev.
zaten gidişin rüya olsun diye,
gitmeden önce hemen
uyurum ben...
hem uyumadan önce dua da ederim
gözüm değil de
elim açık gitmek için...

evet uyumak.
sonsuzluğa uyumak...
unutma ama
sonsuzluğa uyanmak içindir...
yani senin için...

ve sana
son bir hatırlatma
ben uyuduğumda git
belki gidişin rüya olur...
bilmem ama
rüya der uykularım...

ve Allahım
son kez aynı duayla
ne olur gidişi rüya olsun
bilirim kabul olmaz ama
amin der yalnızlığım...

Ahmet Kastancı