Sırasız Niyet

Günaşırı büyüdü içinde ki keder
Bir suç kadar mahrem
Resmiyetsiz tebessümler kadar gayri meşruydu
Kendini ifade eden bir şişkinlikle
Süslediği şiirin içinden fırlayıp
Gözlerinin rengini düşürmüştü gerçeğin
İffetlenerek yitirdiği geçmişini
Aşılı bir sebeple terkederek
Hiçte tıyneti değilken
Ansızın sevmiş bir keskinlikle
Karar altına almıştı
Köhneliğe batmış akıl artıklarını
Hayasız duygu helecanlarını
Ve her adımda çölleşen içinin maviliklerini
Rencide etmeden
Bir vicdan meselesi gibi habire tövbelemeden
En koyu bir milliyetcilikle
Muteber bir maişet bağlıyarak
İyiliklerden mülhem
Nev i şahsına mahsus bir kabiliyetle
İslah edici bir şefkatin en üst merhalesinden
Edindiği annelik eliyle
Tutup en has dilinden söyleterek harbiğini
Kotaracaktı yiğit bir yarına

İşte suhuletli gözyaşlarının
Şaşalı gösterisi buydu kalbine
Bir ilkten başlamanın makul ve manidar gerekçesi de
Törpüleyerek bitirdiği dertlerini hatırlayıp
Dirilterek öfkesinin sıcağında
Barındırdığı masumiyetlerin şecereside
Buydu işte cehennem manzaralı bir aşktan çıkartıp
Ahını aldığı bir sürü kelimeyle
Konuşup durduğu kendisi

Sakınasınız diye
Namluya kurusıkı şiirler sürüp
Körkütük olana kadar içirilen anlam
Buydu işte
Puslanıp sesini gırtlağında bekleterek
Ölümüne konuşmayacak olanın izanıyla
Kötülenen açık alınlı gencin ızdırabı

Şimdi ey şaikaların şakağından akan yeni maslahat
Yap hamleni ve buyur et
Özürsüz yaşama sevincini
Sukutu dişleyip duran sokağın aç köpeklerini
Doyur mevsimsiz bir çığlıkla
Mütemadiyen ölen zaman kırıklarını
Kanıksatan yalnızlarını bık artık
Sen ki menevişli sevgililerin görklü kalpağısın
El üstünde tutulu duran
Ve çeçen marşıyla buyruklanıp
Rus olanın göbeğinde patlayan

Ey sen batıya batan niyetim
Kendini söyleyen bu muşambalığı ne çok fark ettin
Artık hiç beklenmeyen bir yerden
Sür gel alıcı ve ölücü
Sırasız niyetini