Merdiven altı aşklar var artık
Ve üretim izni olmayan yürek imalathaneleri
Sevinçlerin hüzünlere taziyeleri olmalıyken hüzünlerin zafer turları
Metrekaresizlik sıkışıklığı arasında çırpınan umutlar
Ve yakamoz çığlığında bağırışlar var artık
Haykırışlar…
Saksıda fesleğen tohumu
Az önce kalktı son umut treni
Ve son vapur az önce kaçtı
Artık alından akan terin hükmü yok yaşadığımız dünyada
Daha çok koltuk altı terler ile mücadelemiz
Kirlerimizin kokusunu kapatsın umuduyla
Arkadaşlık arkada kaldı önümüzü görme telaşlarımızda
Bir duble rakıda delikanlılığın kitabı yazışlarımız
Ve bir istifrağda ortaya çıkarttığımız foseptik çukurlarımız var şimdi
Aşklar zaten pinokyonun burnunda
Dalga kıran arkasında kurduğumuz hayal denizlerimiz var
Ama yüzme bilmeyenler için yok can simidimiz
Filmli makinelerimizde kaldı banyo yapmamış resimlerimiz
Kuzine içi haşlanmış patateslerimiz yok artık
Mandalina kabuğu kokulu çamaşırlarımız
Özlem beklenen ve geleceğini bilene olurmuş derler
Hiç gelmeyeceğini bildiğimiz herhangi bir özlemimiz yok artık
Yalnızlıklarımız var artık ona inat
Yalnızlıktan utanıp sıkılan yalnızlıklarımız var
Her seferinde pişmanlıklar içinde yaşadığımız
Ve ardına saklandığımız alın yazılarımız
Şeytana pabucunu ters giydiren yalanlarımız
Yaşlılıkta ne halt yiyeceğimiz endişelerimiz var
Herhangi bir kuyrukta ebe sobe oynayışlarımızın o karamsar düşüncesi ya da
Uzun eşeklerimiz var hala ama eskisinden kısa
Yok artık dair olan geçmişe ya da eskiye nakarat yapacağımız zamanlar
Bakkal salim yok artık …
Manav ruhi…
Terzi mukadder…
Olan ve kalan sağlar var…
Bizim olan…

A.B.2011