Bir maşuk vardı hayallerin arasında

Düşlerimin külkedisi sanki
Kitap gibi sessiz
Ne güneş yanağından geçti
Ne de uğuldayan rüzgâr
Öncesinde
Ne sevdi, âşık oldu; ne sevildi, maşuk oldu

Gece yarısını çoktan geçti saatler
Dağıtıp saçlarımı hülyanın dekoltesine bir tutam ukde sıkıştırdım
İstikbal giyimli düşleri ödünç aldım
Rüyaya vurdum kendimi
Nasıl olsa senaryo yazarı kimse tanımam isteğimce oynarım
Gördüğüm rüyayı hayra yorarım
Kısa yaz gecesi boyunca

Nazire yapmıyorum, rüyamda ben
Adaya gidiyorum
Sahilin eteklerinde bütün hızıyla koşuyor dalgalar
Zeytin ağacının gölgesinde oturur kızlar
Bakışları kaçamaklı, söylemleri sessiz
Gönül koluna takar keşfettiği yiğidi
Kalbinin kapısının kolunda takılı aşkın kilidi
Ruhuna açılan kapının orada saklı olduğunu hissettirir

Uykudayım, hayırla şer arasından biri geçti
Nasıl anlatsam gece kirpikliydi sanki
Kalbim, bir bebek gibi onu istedi
Birden uyanıyorum, rüyası bile güzeldi

Şimdi rüya sonrasının en güzel ani
Benim gözlerinde binbir düşünce
Sırılsıklam öksüz ümitler
Değişti sezilecek kadar
Biraz duman kovmak gibidir aşk
Kimi ardından koşar, birden bire yakalar
Kimi rüyasında umuları sayıklar
Ben gibi

Rüya sözde!
Simsiyah gecelerde budanırken kalbim
Savrulup aktım duyulara
Göz kapaklarımın her kapanışında
Nasıl ki uyumadan önce o olduysa!
Uyandığımda ilk hatırladığım yine o olur

Ben ölürsem, bilen yok kime âşık olduğumu
Kim o deme beni böyle darmadağın eden
Ne rezil bir umuttur bu an
O ada uzak bir yerde
O ülke deniz aşırı
O aşk kendi tutkunluğunda özgür

Neyse ne
Hatırımda bir vakitler hayal meyal güldüğü
Gün gibi, güneş gibi, şiir gibi bir şeydi
Onu unutmak mı?
Delisin
Yalan mı be, gecenin göğsünde dolanıyor saçlarıma düşümde

Söküp kalbimi yanına fırlatsam
Kirpiklerimde aşkın ıslaklığı
Yalnız
Issız
Bir gece vakti
Dilimin altında, canim içinde birikilmişleri
Sana döktüm
Umman!

Yakamozları söndü denizin
Kal öyle düş bitmeden sen gitme
Sokak hala ıssız ve gece kıpkırmızı!
Kar başlayacak birazdan
Ay ışığı gölgeleri büyüttü
Ve bir çığlık gibi gecenin çarmıhında

Mesela
Bir denizin kıyısında sen
Denizden karaya doğru esen rüzgârı beklesen
Ebediyet boyu el ele yürüsek! Olmaz mı?


KAYIP YALDIZ