bir aşk daha prangalar eşliğinde,
soğuk ayaklarıyla yürüyor dar ağacına;
namlu gölgesinden, kurşun sessizliğine..
keza isabetsiz üşüyen tenime, dudakların,
zaman ölüyorken bile, biz bir canız,
senin için seviyorum; bedenimi çürütecek toprağı,
yağız, ve yalnız hasretine yasaklı bu sevda,
yanmadıysa, dokundukça kalbin;
sadece hiç kimseyiz...


bir gün daha takvimde ""SALI""
üstelik anlatmaya gücüm yok,
tek satır yazasıya sabah eder gibi,
kalemimin, uykusuzluğunda biriktiriyorum seni...



’bir gülüşün yüzümde yoksulluğu,
’sözün söylemsizlik boşluğu,
’her çıkmaz; son kez sende saklı olmak,
’yada, ne anlata bilir ki, yüreğimdeki yokluğu,
’nokta koyar gibi bitmeyen nefesime,
’kanımın ırmağından akıp gitme,
’kanım; koyu son bahar soğukluğu...



okyanusa akarken şehrin, karartılı yağmuru,
kendi sesine kavuşmanın, ölüm anıyla;
şehrin kıyısına esiyor, okyanusun, beyaz atlı dalgaları...

fakat; galiba, bir adresini daha buldum,
gecesiz vakitlerden;
güneş doğmayan gözlerine batıp gitmenin...

’SALI’ günlük

karan