En karanlık günlerimin umut ışığı gözlerin
Kundakta bebekler gibi, safiyane-temiz
Tutsam kor olacak, yakacak ellerin
Öyle korkusuz, nuh tufanında ikimiz
Ben tufanda bir gemi, sığındığım limansın

Sevgiye susamışlığın dudaklarından belli
Çatlamış, (kurak kalmış toprak misali)
En rahat uyku yeri gülüşündeki gonca
Bir düşte tutuklu gecelerim
Tan vaktinde bana kucak açan sabahımsın

Göz yaşında ıslanırım, gözünde sakla beni
Beni bana anlatan gözlerindir bunu bil
Gül yaprağını kıskandıran tenini
Uzaklığın yakınlığında kokladıkça
Devleşiryorum, kolum kanadımsın

Hüzne alışık yüreğin, sevgiye hasret,
Nasıl istiyorsan öyle sevilmelisin
Sen de buldum kaybettiğim şiiri
Özümde can gibi sakladığımı bilmelisin
Ruh ikizim benim öbür yarımsın

Saçlarına kar değil yıldızlar yağsın
Saçılsın üzerine kaf dağının büyüsü
Solmasın yüreğinde yeşettiğin sevgiler
Dertli bir şaire dermansın
Baharsın...

Sentinus