14
Yorum
3
Beğeni
4,7
Puan
1425
Okunma
gökler süzgecini açar huşuyla
ve süzülür yağmuru bir tılsımın;
ürpertir tenimi dokunuşuyla
sırsıklam nefesi binlerce kılın.
hangi iklimlerden kaçmış bilinmez,
bilinmez hangi yel getirir onu;
nedensiz başlar da, nedensiz dinmez,
bir tansık ki, ne başı var, ne sonu.
görülmez liflerin gizemi derin,
her biri bir günah, suç kadar ağır:
belki kanıdır bir kanayan yerin,
belki pişmanlığın gözyaşlarıdır.
bilirim dinlemez ne melek, ne cin,
bilirim bu yağmur istediğince
yağacak ruhumu çürütmek için
içime içime ve ince ince.
arttıkça dertlerin kapsam alanı,
dünya sanılandan çok daha dardır;
herkesin vardır bir ruh yıpratanı,
herkesin dinmez bir yağmuru vardır.
5.0
87% (13)
3.0
13% (2)
Cevap Yaz