Kelimelerin bittiği sözlerimin tükendiği andan
Yazıyorum sana olan sevdamın çaresizliğini
Sen hiç delice severken birini yanlız kaldınmı hiç

Peki sen sabahlara kadar hıçkıra hıçkıra ağlayıp
Ardı ardına sigara yakıp ölmeyi düşündünmü hiç
Peki sen sevgin için kendi ömrünü heba ettinmi hiç

Edemessin ki eğer etseydin beni çok iyi anlardın
Sen bir taşı bile sevemessin beni avutma boşuna
Senin kalbin taş kesilmiş artık ne yapsak boş

Nezaman aklıma sen gelsen her defasında
Yeniden doğup yeniden ölüyorum yeter artık
Yeter bitsin bu işkence al canımıda kurtulayım
Allahım bitsin bu içimde ki ölüm çığlıkları

Ey devri alem hayat nezaman yüzüme güleceksin
Nezaman aşka divane olan kalbimi anlayacaksın
Sence çok şeymi istiyorum senden ey hayat
İstediğim tek şey var oda sonsuza dek mutlu olmak

Sevdim olmadı taptım olmadı olmadı işte olmadı
Kaderin hiç bir yüzü gülmedi ne sana nede bana
Şimdi neler yapıyorsun hangi kollardasın bilmiyorum
Bildiğim tek gerçek var ben seni hala çok seviyorum

Ne olurdu ki neyi kaybederdik eğer ayrılmasaydık
Çok yanlış yaptın ikimizede canım aşkım hemde çok
Dertleri ve sensizliği ekip kalbime öylece bıraktın
Kala kaldım öylece boynu bükük ortalarda çaresizce

Umutlarımın hayallerimin son anını yaşıyorum artık
Nefesim kör düğüm olmuş çıkmıyor artık içimden
Sanırım ölüyorum artık hiç mutluluhu göremeden
Seni hayatımın neresine koyacağımı bilemiyorum

Öylesine çaresiz ve öylesine yanlızım ki birtanem
Kalabalık bir dünyanın öksüz kalmış dalı gibiyim
Can suyumda sensin yaşama sebebimde sensin...