Çıkıp bir gün gelirsin diyorum belki
Şehirlerdeki yangınlar söner bir bir
Bir ceylan iner ırmağın kenarına
Sessiz ve ürkerek bir akşamüstü
Ay henüz çıkmaktadır bulutlar arasından
Kapımda ayak sesleri yıllardır duymadığım

Çıkıp bir gün gelirsin diyorum belki
Unutmuş olamazsın sevdiğimi bilirsin
Mevsimlerden sonbahar olacaktır bu kesin
Gökyüzünde sıcak ,tatlı ,mutlu bir güneş
Tarlalarda sararmaya yüz tutmuş mısırlar vardır
ya da sofalarda saç örgüsü dizilip asılmaktadır

çıkıp bir gün gelirsin diyorum belki
sözcükler tutuşur beyaz kağıtlarda
sular söndürür mü ayrılıkların yangınlarını
hani o ilk sigaranı yakmaya çalıştığın parkta
yine de oturalım uzun uzun seninle
dün gibi bir zaman çok uzak değil

çıkıp bir gün gelirsin diyorum belki
gecemi aydınlatır renkli bir sürpriz
avuçlarında en güzel dağ çiçekleri
saçlarında sarı ve mor orman gülleri
geceye kal baksana akşamlar şahidimiz
ve geceden kalacak yaşanmışlıklar tertemiz

çıkıp bir gün gelirsin diyorum belki
ıssız bir şehrin karanlık sokaklarında
ya da sokak çocuklarının arasında olurum
gelirsen, eteklerinde yalnız yıllarını getir
ve yayla çamlarının pembe sakızlarını
senin için yazdığım şiirlerimi getir

Haluk Yolsal