Bazen tarihe uzanıyorum da, kimler geldi kimler geçti dünyadan,
Hepsini bir tarafa bırakalım, peygamber efendimiz gitti dünyadan,
Burası bir handır, yolcu gelir, bir müddet kalır ve sonrasında gider,
Sürekli kalan bir insan olmaz, belki ruhani varlıklar burada bekler…

Dede Efendi’nin bir şarkısını okuyor koro, sözlerini de anlamıyorum,
Müziği güzel olduğu için dinliyorum, başka bir kanala geçmiyorum,
Kültürü derin olan milletlerin müziği de derin olur, içinden çıkılamaz,
Sanat engin bir ummandır, içinde kaybolursun, hangi kapısını açsan…

Akşam ezanı okundu, vakti kısadır, kalkıp onu eda etmem gerekiyor,
Sonrasında da yapılacaklar çıkar önüme, bir gün daha sona eriyor,
Hayat da böyledir, o da bir gün gibidir; sabah, öğlen ve sonra akşam,
Bir zamanlar şair de söylemiş bunu; ‘Göllerde bu dem bir kamış olsam!’…

Göllerde kamış mı oluruz yoksa başka bir yerde başka nesne mi bilinmez,
Gelmişiz bu dünyaya, yolumuz aynı yönedir, bunu da kimseler bilemez,
Bir gün gelecek ve temelli gideceğiz, onun vakti bize uzak Allah’a malum,
Olacakların bilgisi bizlerden saklı, neler yaşanacağı da yalnız O’na malum…