3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
898
Okunma
gece mavi bir perde
ömrün derinliğinde
mahzun
gözlerim
köze değen damlalar gibi
kanat kanat ellerimde bir akım
düşen yıldızlar çizmekte
her biri aşk yoksulu
donuk yeryüzü
kırık çizgilerde
vadesiz ertesiler
göğsünde yama
karanlık halen
kıtlık kıran düşlere sarılırken
gökyüzünün ruhuna çekilir bellek
oysa
tınısı düşmüş pervane yazgıların
duygular pul sırça.
fukara dengesi
ruhun yanık gülüşündeki ifade tutanakları
nerden gidilir ki dileklerin mavi kümelerine
....
5.0
100% (8)
Cevap Yaz