SENİN ÜMMETİN BİLDİK

Sen’i bize sönmeyen ışık verdi yaratan
Biz asi ümmet olduk karanlığa can atan
Zelil hayatımızla yüreğini kanatan
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Ne acı’da birlik var, ne sevinç’te ünsiyet
Ne aynı anlam bulur gönlümüzde ulviyet
Bir şaşkınlık içinde savrulur da cemiyet
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Savurur kasırgalar amansız izbelere
Tutsaktır irademiz sinsi cazibelere
Nefsimizin okuyla vuruldukta kaç kere
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Vahye kafa tutarız, uzağız sünnetinden
Sevgine sıra gelmez dünya muhabbetinden
Kurtulamaz yakamız arzular illetinden
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Miraç biniti namaz yılkı atı misali
Çıplaklık bir meziyet, tesettür se vebalı
Ahlak, namus, ar, hayâ; yürekler yakar hali
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Unuttuk birçoğumuz yolun ne, iz’in nedir
Anlamaz olduk inan sünnetin, sözün nedir
Hissetmeyiz bir çok an kulluğun özün nedir
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Muhabbeti yitirdik sözlerin ferağında
Can çekişir ameller gafletin kurağında
Bekleşiriz de her an isyanlar durağında
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Hayatımız Kur’an’dan yansıyan iz taşımaz
Sünnet- i seniyyeni birçoğumuz anlamaz
Hayatımız ilgisiz, düşüncemiz de uymaz
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Her işimiz aykırı, mürai her sözümüz
Dilimiz kuraklıkta, aşktan mahrum özümüz
Düşmanların bahtiyar, zelildir görüntümüz
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Maskeli hokkabazlar örseler adaleti
Körükler her halimiz isyanı, adaveti
Tükettik nefsimizin yollarında gayreti
Yine de kendimizi sen’in ümmetin bildik

Dünya hırsı yok eder dostluğu, kardeşliği
Güven’se elimiz de aldatmalar beşiği
Başımızın mekânı menfaatler eşiği
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Hoşgörü okyanusu, Sen muhabbet membaı
Getirdin insanlığa huzur sunan kaynağı
Bizi sarıp sarmalar derin gaflet batağı
Yine de kendimizi Sen’in ümmetin bildik

Biliriz ki Sen bize en nadide nimetsin
İman eden kalplere bir onur ve izzetsin
Rabbimiz bizleri de etrafında haşr etsin
Şükür ki kendimizi Sen’in ümmetin bildik