5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1931
Okunma
Gönlüm düştü gönül denen nâr’ına,
Eridim de gülyüzünde ben oldum.
Gel de bir bak yüreğimin zâr’ına,
Hasretinle bağrı yanan ben oldum.
Dönüşü olmayan yollarda durup,
Şu garip bülbülün yanına varıp.
Donmuş gözyaşımla başbaşa verip,
Mâziyi yâdedip anan ben oldum.
Bir ben kaldım şu dünyada gülmeyen,
Sinemdeki yaraları bilmeyen.
Kafdağına otağ kurup gelmeyen,
Zümrüd-ü anka’ya kanan ben oldum.
Ufka yelken açtı bu sessiz gemi,
Ömrümün hâzanı geldi son demi.
Tarümâr etmişler gonce-i fem’i,
Kuruyan dallara konan ben oldum.
Mahcemâlin şûlesine dalıp da,
Sevdânın elinden bi-zâr kalıp da.
Seni sevdiğime nâdim olup da,
Nedâmet gölünde yunan ben oldum.
..............................Kardelen26
5.0
100% (5)
Cevap Yaz