Allah verir duguyu.
O yazdırır.
Ve vesileler vardır.
Bir güzel gülüş, anlamlı bakışlar.
Çocuk gibi saf bi yürek verir Sımsıcak bir kalp verir o ilhamı
Taş olsada karsıdaki çatlar demirden duvarlar
Herkesin senaryosu herkesin kafasında farklı bir film olur
Bu benim senaryom,
Filmi de ben çektim.
mantığını kapat iki saniye,
Gözlerini de.
Yine gülümse
Ama kocaman
Bir sıcaklık gelsin içine
Sonrası ....
Düşünme
Güzeldir bir gülüşle gülebilmek

İşte gözlerin öyle bakıyor dünyaya.
Kapkara geceye,
Yakıcı güneşe
Adam olamayanlara inat
Bir ışık ki öyle bölye değil
En kötü karanılığı boğarım
En kötünün kalbini yumuşatırım diyor
ve gülüşün...
Sanki cennetin kilidi gibi
Tüm kapılarını aralıyor
Öyle bir sıcaklık veriyor ki
Gülüşünü gören kalbinin yerini daha iyi biliyor.
Çünkü bir tebessüm ancak bu kadar yakışır bir faniye.
Ölüme inat edesi geliyor insanın seni görünce
Ölümsüz olası gözlerine ebedi bakası gülüşünle ölesi geliyor.

Ama her gün gözyaşınla dirilmek varsa öülümünde
İçimde bir bahar coşkusu
Bir kar sonrası titreme
Zaman geçiyor.
O kadar seviniyorum ki yaşlandığımı unutup...
Düşüyorum dalımdan
Kulağının arkasına konuyorum bir papatya gibi.
Bir kelebek oluyorum başının etrafında
Ve utanıyor tüm sevenler...

Görmedikleri bu gülüşün karşısında
Tüm günahsızlar tövbelerini bozuyor
Birdaha birdaha bakıyor gözlerine kafalarını önlerine eğmeden.
Gülüşüne hafif tebessümle.
Gen giriyorum o anda seninle dünya arasına.
Hepsine gölge oluyorum.
Kimse göremiyor seni.
Gökyüzünde bir kararma,
Islatıyor gökyüzünü gözyaşlarıyla.
Susuyor kuşlar ötmüyor.
Görmeden seni
Dünya mı ? ben mi diyorum.
Düşünüyorum...
Gözlerine son bir kez bakıp gidiyorum.
EYVALLAH ...

MEHMET KOVANCI