Ne kadar kolay değil mi? şu nefretin sözlerini dizivermek,
Çin seddi gibi duvar engelinde içimizdekileri dökebilmek,
Sevimli taraflarımı alırdın ya içinde olan beni seyredebilmek,
Neler yaşamadık ki neler,
bir şeyleri yazarken,
koskoca bir sahnesinde,
ah birde oynarken biz..



Mantığa yol verdik,gençliğe gel deyip herşeye boşverdik,
Akıp giden alaycı zamana boşver deyip sırtımızı çevirdik,
Çocuk ol gül bakalım dediğinde sözümüzü yerine getirdik,
Neler yapmadık ki neler,
ağlamalar arada gülmeler derken,
koskoca bir sahnesinde
ah oynuyormuyduk biz?


Son sahneye sıra geldiğin de sessizce bir gülümseme,
Arada saçma sapan kendini bilmez zorla çıkan iki kelime,
İstediğim kadar değil ki yaşam önümde uzanmaz sere serpe,
Neler yaşamadık ki neler,
masum birdolu kelimeler yazarken,
koskoca sahnesinde
ah oynuyormuyduk biz?


Son sahnesi gelir miydi?bilemiyorduk,
ama hayat yazarken zorlayıp ta
son perde diye bir melek
bağırdığın da
boğazımızda taş kelimeler
bizi çok acıtırken yutkunduk...





yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından kayıp giden yaşam ile