Bak geldi hazan mevsimi yapraklara bak sen,
Yer gök sarı yağmur düşüyor, toprağa gökten,
Kuşlar dönüyor gökte /şu gönlümde hüzün var,
Kalbim yine üzgün, yere yaprak düşüyorken.

Mevsim gibi gönlüm yine üzgün şu hazanda,
Kalkar bu limandan gemi dönmez daha yurda,
Mevsim bu hazandır, bana dert oldu yolumda,
Kalbim yine üzgün, yere yaprak düşüyorken.

Mevsim gibi yaprak gibi, soldum da sarardım,
Yaprak gibi düştüm giderek, ben ki hazandım,
Yıllar bana dert verdi, düşünmek’ le bunaldım,
Kalbim yine üzgün, yere yaprak düşüyorken.

Kuşlar dönüyor gökte, gider gurbete doğru,
Hasretliği var bende, /döner sanma /bu yolcu,
Yer gök sarı, yağmur yağıyor şimdi/ hazan bu,
Kalbim yine üzgün, yere yaprak düşüyorken.

(Mef’ûlü/ Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün)

A.Yüksel Şanlı er
09 Ekim 2011-10-09
Antalya