17
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1274
Okunma

“Kaderde yazılmışsa gidersin yığın yığın;
Âlem gördü karada yüzüyordu kayığın.”
Son verdin karanlığa; parlıyordu o gün gök.
Derinden bir ses geldi, dedi; durma, davran, çök
Titriyordun, titremen, Rabbe olan sevginden
O gün şehir ağardı haz aldı yüz renginden
Fatih’tin, sen Türklere Bizans’ı geda ettin.
Hak Peygamberi anıp şükrünü eda ettin.
Hor görmedin kimseyi, özünü unutmadan
Çalıştın, hiç durmadın; gece, gündüz yatmadan.
Şimdi aklı evveller ister seni atlamak
Besmelesiz başlayıp doğruyu sakatlamak
Çağı geri götürüp, bize gerici derler
Putperest tapınakta pişmemiş eti yerler
Tapınırlar taşlara, kanlıdır kargıları
Her türlü fitne dolu tarihi yargıları
Söyle, daha kaç zaman ateş olup yakacak
İçinde kalan kinler oluk oluk akacak
Şükrün yoksa bilesin göz doyurmaz ekinler
Mevsimi geldi artık bitmelidir bu kinler
Ataların kendine görev bilmiş zorluğu
Bir kısmı halkı ile çekmiş nice darlığı
Asırlardır duyduğun kinlerin sebebini
Bildim doldurmadığın için kendi cebini
Söyle, meramın nedir? Çoluk çocuğun ile
Kin güdersin bıkmadan, olan buçuğun ile
Şimdi, yılları verip bulduğum delilleri
Sunuyorum hep sana, terk et bizim illeri
Ne yalan dillerinden, ne paslı demirinden
Fayda beklemem senden ve sahtekâr mirinden
Tıpkı altın eritip put yapan Samir’ine
İhtiyacım kalmadı putperest amirine
Söyle, gece oturup cinleri mi çağırdın?
Çarpıtmak mı istedin? Olmayınca bağırdın.
Hadi, meydan senindir, söyle de oldursunlar.
Ivır, zıvır ne varsa tarihe doldursunlar.
Duydular mı sesini? Mağarada yansırken.
Buldun mu bilinmezi? Birçoklarına sırken.
Kısır beyin ne yapar? Kurnaz olur en fazla.
Gerçeklerin üstünü örtebilir mi sazla
Durmayıp hiç dengede, evvel ahir bozmaya
Meyil ettin haçlıyla birlik olup, tozmaya.
Söyle, arkaik dille; ham kalmış ilkellikle.
Hakka eğilmedin de, kaldın sakat benlikle.
Desem ki bundan sonra kimse pazarlayamaz
Soysuzlar bu milleti asla azarlayamaz.
Bedenimdir bu toprak, ölmeyen sevgilimdir
Ceddimdir damar damar; kokladığım gülümdür.
Ne kılık değiştirip maymuna dönüşürüm.
Ne ayaza çıkıp da donarım ve üşürüm.
Söyle, vicdanın varsa yıkma iman kaleni.
Zaten yakıp, yıkmakta deyyuslar bak aleni.
Atalarını belle; nasıl elle kurdular.
İşgale kalkışanı, koştular durdurdular.
Cenabet çizmeleri ters yüz edip mülkünden,
Çıkarıp da attılar, daha hızlı ilkinden.
Kolay aldık sanırsın, o yüzden kıymet bilmez;
Kolay veririz sanma, bizle uğraşan gülmez.
Söyle, nice kadınlar yollar teperken öldü
Onlar ki, cephelerde birer nur, birer güldü.
Onlar ki, hanelerin sarsılmaz taşıydılar.
Onlar ki, o yıllar da cefanın aşıydılar.
Tarih içinde tarih yazarken kara Osman
Gör Uygur’da ne yaptı, mazlum, fukara Osman
Destan yazan da Osman; Plevne’de bir başka.
Mezar kazan da Osman; cephede gelip aşka.
Altında atalarım, canım; bağ, bostanlarım
Doludur, bu toprakta okunur destanlarım.
Söyle, neyi, kimlerden okudun da kinlendin?
Neden Hakkı bırakıp putlara perçinlendin?
Güneri Yıldız (Elazığ, 19.09.2011)
5.0
100% (13)