10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1434
Okunma

çevremizdeki dallar teker teker bittiğinde insanı yalnızlık kaplar bende yalnızlığımı şiire aktardım :(
Karanlık odamda ki yalnızlık bana dost olmuş
Gecelerde ki suskunluğuma neden çığlıklarım
içimde ki bitmek bilmeyen haykırışlarım
Dönüp arkama baktım kimse yok mu?
Semaya bakıp bağırdım avaz avaz
Aradığım, yanlızca bir cevap
içimdeki çocuk bile artık yok olmakta
Haykırıyorum yana yana kimse yok mu ?
Dünyamda ki yıldızın içine haps oldum
Gardiyanken ben mahkum oldum
Denizler gibi taştım döküldüm
Soruyorum kendime kimse yok mu?