3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1373
Okunma

Ben babamı on yaşımda tanıdım
bir silah altında
bir kolunda tüfeği ve ben diğer kolunda
siperi bir çöp kutusuydu sadece
hayatımsa, o cesur adamın kollarında...
ben babamı bir düşmanın kollarında sevdim
ama hep baba! Diye haykırmak istedim
ve ben ilk yalanımı babama söyledim;
tir tir titrerken’’korkmuyorum baba!’’ dedim...
bir savaş vardı ve ben on yaşımdaydım
işte ben savaşı on yaşımda tanıdım
kardeşinin kaybetmekmiş savaş
oyuncaklarını vermek
anneni sevememek
ve savaşmış suçsuzu öldürmek
ve ben en son on yaşımda ağladım
kardeşim gitti, annem vuruldu
tek varlığım babamın başında bir namlu
ve ağzında tek bir söz; ‘’bırakın oğlumu!’’
ve ben babamı on yaşımda kaybettim
bir mermi ucunda
yerde yatan babam ve ben tam karşısında....
MERVE GÖKMEN
yıl 2005....
5.0
100% (7)