Üstünden günler geçti hatta saatler, aylar.
Masmavi gözlerini hala hatırlıyorum.
Adına yazdığım her şiir sana ağlar,
Okuyunca gözlerim doluyor, anlıyorum.

Ne çocukça sevgiler yaşadık karşılıksız,
Ne çok çocukça davrandık aşkımızda,
Bir yol var ki gecede hava serin ve ıssız,
Yıldızlar da kalmadı o masum aşkımız da.

Bakarken kıyılmayan gözlerin değerini,
Ayrılırken bilmezmiş hiçbir aşkın kurbanı
Unutmuşuz hepimiz gözlerin görevini,
Yalanlarla kirlettik onun için dolanı.

Ne ümitle yeşerdi içimizde baharlar,
Ne baharlar gördük ki hepsinde heyecan vardı,
Kıyılmış onca yürek,köşe bucakta ağlar,
Oysa bilinmez vakit dar, yollarımız kısaydı.

Gece vakti olunca aklıma düştü yüzün,
Gözlerin, sözcüklerin ve de gülücüklerin.
Sanma ki hala büyük hala geçmedi hüznüm.
Bilirsin dua okunur ardından ölülerin.

Hala yarınlar için haklı sebeplerim var,
Hayaller, ümitlerim sabırla beklemekte.
Yalnızım, kendimleyim, yazıyorum sürekli,
İçimdeki o hüzün günden güne gitmekte.

Sevgimi belli edemem çok sevince,
Ya uzunca bakarım, ya susarım dinlerim.
Ama akardı hayat aşkla boylu boyunca,
Çocuk olur bir film gibi onu izlerim.

Gözlerin, ah mavisi; saydam dokunuşları,
İşlerdi ta gönlüme açardı kapıları,
Gözlerin bir alevin titreyen kırmızısı,
Ve işte ayrılınca olur alınyazısı.

Şiir defterlerimde bir yapraksın sararmış,
Geçmişimde bir şatonun mimarı yazdım seni,
Eşim dostum unuttuğumu; daha yeni anlamış;
Oysa ne çok önceden buldum ben eski “ ben”i

Bilmek çığlıklarını , özlemin ateşini.
Her birini apayrı bildim, gördüm, yaşadım.
Hala duymak gecenin o ürküten sesini,
Öyle çok hissettim ki gündüzlere taşıdım.

Üstünden günler geçti hatta saatler, aylar.
Masmavi gözlerini hala hatırlıyorum.
Adına yazdığım her şiir sana ağlar,
Okuyunca gözlerim doluyor, anlıyorum.