Lafazanlığı neyleyim
Nederlere mi gönlümü hasredip ömür tüketmeliyim
Tahkik etmeden mi iman ettiğim nispette taatimi serdetmeliyim
Hangi yüzle anladığımı ifade ederek, idrakimle yüzleşmeye erişmeliyim


İnsan hissiyatıyladır
Lakin irade ve izan içinde yol alan bir nefes olmalıdır
İrfansız nefsin kurbanı olmamalıdır, nefesin azizliğini anlamalıdır
Ahsen-i takvim üzre ömrünü vakfetmeye adanmalıdır, yoksa nafile uğraştır


Ne kadar ilim tahsil etsen
İdrakin rahlesinden uzak bir şekilde deruhte ettiysen
Edebin lahzasında halinden emin değilsen, kalbini ihmal eden hissen
Gözyaşlarını tutma, içinde hapsolduğun nedenler de boğulup durma istersen


Varlık adına kulluk yapma
Nefsinin esiri olmuşsan ruhun figanını duyamazsın unutma
Şayet aklın hala yerindeyse mukakeme etmenin edeb-i tahsilinden uzaklaşma
Kalbinin inşiraha olan hasretini ruhunda duymayınca, biran bile hiç durma ağla


İnsan ufkuyla mübadeledir
Umuduyla sarsılmaz kale mukabelesindedir, aşk iksirindendir
Yoksa hakkeden niye halketmiştir, taaat ve köleliğe mi hasrettir, düşünmelidir
Ruhun hilkati ve ahdi ne anlama geliyor yakinen kalbin didarında hissedilmelidir


Oysa ne şairim ve de edibim
Ruhunun derinliklerinden kal etmeye gayret eden bir nefesim
Her vakit karşıma çıkıyor lisan-ı fakirliğim, boyun bükmeyi edep bilirim
Gönlü hıçkıran, lisanı aşkın sadrından meşk sunan, vuslat için adanan can dilerim


Göçüp gitmeden tek isteğim
Halime müdrik olmayan ayalimin sessizce nazar etmesini dilerim
Gönlü zandan arileşen nefesleri fark etmesini beklerim, yargılanmayı neyleyim
En yakınımda bulunsa bile, ne kadar kalbimden uzaklaştıklarını sukutla söylerim


Okumadan idrak açılmaz
Kalp kuraklıktan kurtulamaz, zan içinde yol alan felah bulamaz
Haddini ve hukukunu hiçe sayan asla itibarlı olmaz, sevgi diliyle konuşamaz
Kalbini sahibine hasretmeyen kulluk adına söz sahibi olamaz, nefsini anlatamaz




Mustafa CİLASUN