kapılar açılıyor
buyur ediliyorum
hiç hesapsız/iç hesaplı sofralara...

karnımı doyururken yavan lokmalar
talan ediliyorum
kan revan serseri bakışlarında

bir deniz gözyaşıyım bu akşam
derbeder ve serseri bir geminin
fırtınaya alışkın
acılara ayyaş kaptanı yüreğim ...

hain yıldızlar döverken şavkı
sıyrılıp ayın ellerinden
düşüyor denizin dudaklarına
kırık düşler.
yemiyor, yutmuyor
oynaştırıyor üzerinde
al sana sevmek
al sana inanmak dercesine...

her yanılgı bir umudu söndürüyor
giderken kapıyı çekmeyenlerin
cılız ışığı sızıyor uykularıma
zifiriyim
uçsuz bucaksız

biliyor musun ?
ben hiç sevmem karanlığı
ve gözlerimi kamaştıran
içi boş ışıltıları...
işte bu yüzden
kapatıp açık unuttuğun kapıyı
gitmelisin adamakıllı....

ben zifiri gecenin tam ortasında
sızıntı yüreklere ve kırıntı aşklara
hayırlar haykıracağım!

tüm yenilgilerimi verip ellerine
zafer öpücükleri döşüyorum alnına
tam zamanında tam kararında bir an’a
zifiri bir geceye düşüyor gidişin

şimdi
yokluğun alaz alaz
savruluyor güller
dikensiz ve sarı
çiçeğe durmuş yüreğime
nisan yağıyor
ıssız ve ıslak

gelmemelisin,
denizleri yırttığın yerden
iğnelemişken zaman
renkler karmakarışık olmuşken tuvalde
gidişine çizdiğim gökkuşağının içinde
belli belirsiz
kendine has renklerinle
gülümse öylece.

ben üzerine bastıklarınca susarım...