eskilerimi tıkıştırıp eski bir sandığa
az sonra
doldurup noktaları yamalı bir bohçaya
sarıp sarmalayıp eğrisini doğrusunu
biriktirdiğim bütün her şeyin
ve mühürleyip kilidini de iyice
esen rüzgarın da yardımıyla
atacağım akıp giden nehre


yok olacak birer birer
sakladığım ne varsa
özlediğim de elbette
kanatlanıp uçacak yaralı kuşların hepsi
lavantalar serpilecek üzerine her sözün
üzülmesinler diye
eteğimde sırasını bekleyen taşları
bırakacağım dere kenarına yeniden
ve ardından
mavi bir türkü söyleyeceğim
kendime dair

seninleyken ertelediğim şarkılarımın yerine
yenisini bulacağım
aldırmadan eskilerin kulağımda çınlamasına
inleyecek yeniden gecelerin şuh karanlığı
ve narin bir sevdada yanacak yıldızlar
arsız ve hoyrat
inatla

halbuki sen
her şeyi sana bıraktığımı düşünüyorsun
lakin hiç farkında değilsin
bir tek seni bıraktığımı sana

e durma o zaman
hadi iç de güzelleş şimdi
kadeh kadeh
ve sadece kendinle

ve siz
sakın ha
bunları anneme söylemeyin
o beni hâlâ sessiz bilsin
delirdiğimi görmesin

atilla güler