Gelincikler açmadı ne zamandır yüzümde
Bir damla suya hasret kıraç toprağa döndüm
Zambaklar serpilmedi bal yapmayan özümde
Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm..

Laleler devşirmedi kelebek konmaz oldu
Ağaçlarım çürüdü kuşlar uğramaz oldu
Çöle döndüm sevgili gel yüzüm gülmez oldu
Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm..

Kavruldukça kavruldum har güneşin altında
Savruldukça savruldum sonbahar rüzgarında
Elem hüzün içinde hasretin bizarında
Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm..

Baharda yeşermedi ayrık otları bile
Özlem duydum sevgili al tomurcuk bir güle
Gözlerim dolu dolu dertlerim çile çile
Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm..

Ben senin kıvılcımın köz ateşin külündüm
Gönlünü tatlandıran kara elmas üzümdüm
Damar damar çatladım bin parçaya bölündüm
Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm..

Ne asmadan bağ oldum ne lalezar bir bahçe
Sensizlik satırıyla kıyıldım ince ince
Aklımın benliğine kör yokluğun düşünce
Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm..

Şair:İsmail Kurt
01.10.2011