/bir merhabanın arkasında saklıydı yaşamak
ve bir veda vaktinin olacağı bile meçhuldü ölümün
bir ölünün vakit bulup edemediği
veda ukdesiydi pişmanlıklar
soğuk ve çaresiz/

...


hep bir uçurtma oluyor hayalimde özgürlük
ve birlikte uçurtma yaptığımız iki adam
plakta şarkı söyleyen kadınla hep ağlardı annem
biz uçurtma yaparken...

sonra gittikçe büyüyen bir gökyüzü
alabildiğine mavi bir ağrı
aklımın iplerini çekiştiren bir söylem
emir büyük yerden...

hiç sığamadım cinsiyetime aslında
annem gibi ağlayamadım plaktaki kadının yalanlarına
bana hep bir sus düştü
annem ağlarken

emir büyük yerden
uçurtmam vurulmuş...

abimle yaptık uçurtmaları
fildamında ikarusun sevdasıyla
o yüzden büyüyemedim sen gittikten sonra da...
sadece bazen küçük bir kızın baba tepinmelerini
saçımdaki okşayışlarıyla yatıştıran abimin
şevkatli ellerinde hatırlarım
o yüzden
yanmadı hiç kanatlarım...

abimsiz üçüncü haziran
ve yine...
emir büyük yerden

ben iyiyim, küsmedim hayata
yalnız çok büyüdüm
abim gittikten sonra...

şimdi ne zaman bir uçurtma görsem
dalar gözlerim
gökyüzünde alabildiğine mavi bir ağrı
ve birlikte uçurtma yaptığımız iki adam

sizi çok özledim...