48
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
2653
Okunma

DOST GÜLER TURAN KARDEŞİMİN (BABİDİM’İN) DUYGU YÜKLÜ BİR ŞİİRİNDEN ESİNLENEREK AYNI KALIPTA YAZMAYA ÇALIŞTIM KUSURUM VARSA AFFOLA...
Bu gün, tüm karaları salsınlar, efkâr akar.
Sönsün hayırsız ışık, çöksün dünyam ne çıkar.
Susuz düş’sün gönül, aşk şavk-ı vursun huya;
Döksün acun Ağu’yu, aksın o pak kan suya...
Ah zar, yıkan zar, zar da elem, yüreğe yağar…
Bir duman ki içimi, hep kahredişte boğar...
Rab! Görmesem de bir gün, hicran yakışla aksa.
Kavil’i de almam ki, vatan da huzur yoksa...
Vuruluşta yansam da, bayrağı kefen sarsam;
Uğrunda halkım için, ölmek hak, yurda yarsam...
Ah zar, yıkan zar, zar da elem, yüreğe yağar…
Bir duman ki içimi, hep kahredişte boğar...
Sarmışlar her bir yanı, dönme ve satılıklar.
Bakar durur vicdansın, alık oğlu alıklar…
Bunca pis ihanette, şehitlik gelsin arî;
Lime lime doğransam, dönen namerttir gayri…
Ah zar, yıkan zar, zar da elem, yüreğe yağar…
Bir duman ki içimi, hep kahredişte boğar...
Kalkın be can kardeşler, bir ve diri olalım.
Sevgi seliyle koşup, düşman’dan arınalım...
Allah ipini arar, vatan da yaşayan kurt;
Çek git dönme ve satlık, Resul’e bağlı bu yurt...
Ah zar, yıkan zar, zar da elem, yüreğe yağar…
Bir duman ki içimi, hep kahredişte boğar...
(29.09.2011)AZAP…
SÖZLÜK;
Efkâr; dert çile
Şavk; ışık
Acun; dünya
Ağu; zehir
Kavil; gönül, söz
Zar; yazgı, şans
Arî; çıplak, saf, özgür
Har; sıcak, kızgın, yakıcı
Elem; üzüntü
5.0
100% (32)