13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1356
Okunma
bakıyor en dibinden hayatın
var olan, yok olan bir şey
suyun başından sonuna dek
ağacın her kuvrımında yolda
boyunu sırtına yüklenmiş insan
tutkuların hammalı
bozan doğanın sessizliğini
erke tapınan,yenilen
yenilen ,yeni baştan kurulan yapı
çatısını düşler çatıyor
o ulu dinginliğe ulaşmak amaç
çok sesliliğin içinde duyulan sese
gitgide uzaklaşıyor gül
gölgenin gözü
mırıldansa sesi olduğunu anlayacak
ince bir ışık süzülecek
ince bir ışık süzülecek
suyun başından sonuna dek
boyunun altında kalmış insan
sessizliğin altında ezilen
var olan,yok olan bir şey
elleriyle bakışlarını çizemeyen
her gün aynı yerde tükeniyor gün
her gün ufalan başakların üstünden