Yazmak; nisan yağmuru olup akmaktır ince ince.
Hayatları özgürlüğe demlemektir.
Karmaşanın köklerine inmek,
Ve dibinde bir mum ışığı yakabilmektir.
Yazmak; önce insan sonra birey,
Sonra kaliteli toplumsal hafızayı güçlendiren
Bileşenlerden biri olabilmektir.
Espiriyi yakalayabilmektir, tıpkı aşk gibi.
Hayatın sunduğu tüm yüzleriyle yüzleşebilmektir.
Yazmak okyanusta bir damla,
Kıyıda bir define adası,
Adada bir define sandığı bulup işleyebilmektir.
Oyun bahçesi içinde, birbirinden ayrı,
Yerlere serpilmiş legoları bir araya getirebilmektir.
Yazmak aslında, bir yanıyla hiç büyüyemeyen
Bir çocuğu hep yüreğinde taşımaktır.
Dilinde bir ıslık,
Başın yağmura doğru sahil boyu yürüyebilmek,
Bazen biraz ahmak olup ıslanmaktır,
Bazen biraz ahmak ıslatan olmaktır.
Yazmak; yazanın kendini yazmasından öte,
Bir olay ve bir olguya, bir hayat ve öyküye
Kendi bakış açısı ve dil zenginliği katabilmek
Yazdığını yukarıya çıkarabilmektir.
Yazmak; Hayatları özgürlüğe demlemektir.

Şubat 2009/İST