yarım kalan aşkların en sahih hadisidir ağlak feryatlar

gülücüklerinin sağlıklı olmayan merhametsizliğinde

ayrılık damarımdan huşu ile saf tutarken bütün hemoglobinleri



aynı sarı çöp bidonlarında

sargı bezlerinin kalıntı tarihi mevcut

mola veren bir saçmalığın pis bir şakasında aruzlar günah

pencere önümde yapraklarına sarılıp intihar ederken sivrisinekler

güvencesi verilmiyor hiçbir hayatın sonsuzluğuna

asırlardır herkes aynı yalanın yetim bir evladı

eklenti sürçmelerde altıçizili yazılmışken denklemler

sebep midir; inanmıyorum şairlerin mutluluğuna.



nokta koymanın ithaf edilmiş yalanlarında

çocukların pijamalarına sarılmış bir yürek ararken

her kadının gagasında yine iyi niyetli gelecekler ummak ne kadar da kötü

limitli mutlulukların yürekten sarkma yaşıda yok

nihayet ölüme ait derlemeler okumaya başlayabilmişken

bunu nedense unutuyor delik deşik tüm ümitler



pencere önüne sıçmış bir kuşa kızmaktan vazgeçtim

suçluyu buldum galiba, azmış yine benim kötü nefsim



.