Kriz nöbeti geldi dağları yaktı akşam
Gözlerimin içine kurt gibi baktı akşam

Nasıl üşüdüğümü anlatacak gücüm yok
En hassas yanlarıma çengeller taktı akşam.

Silindi ayrıntılar sanki kevgire döndüm
Yere göğe sığmadı içime aktı akşam.

Nice akşamlar gördüm böylesi ilk oluyor
Bir kara şimşek gibi beynimde çaktı akşam.

Ödü kopan direncim çözüldü elyaf elyaf
Beni kendi içimde yalnız bıraktı akşam.

Ölülerle diriler girmiş koyun koyuna
Âbı hayat değildi külli araktı akşam.

Ruhumun yanakları bir gelincik tarlası
Kemik ve şimşir değil demir taraktı akşam.

Havasız ve ışıksız tunellerde yürüdüm
Vaktimi yeşertmeyen acı çoraktı akşam.

Mermisi namlusunda şişen birtüfek gibi
Paslandım sensizlikten sana ıraktı akşam.

Damarlarımdan akan keskin cam kırıkları
Gök ekin düşlerimi biçen oraktı akşam.

Gizemli harfler sözler ve rakamlar pür-melâl
Â’raf’ta bir mağara saklı soraktı akşam.

Tek oturdum sofraya lambaları söndürdüm
Hiç çiğnemeden yuttum aşktı, firaktı akşam.

06/02/2005
Bahaettin Karakoç – Gündemde Yine Aşk Var