Evreni tavaf eder kimliği kayıp zaman
Sonsuzluğun karanlık girdabında yok olur umutlar
Düş pınarları arındırmaz benliği yitik ruhları
Kâbuslar dolanır nemli bakışlara ürperir beden


Ebemkuşağının tebessümü beklenir yağmur tanelerinde
Yıldırımlar düşer yokluğuna karamsardır bulutlar
Ufkun derinliklerine gömülürken doğmamış şafak
Ağlar gelincik çiçeğinde kayıp kentin kimsesiz çocuğu


Seslenir yürek uykusuz gecelerin sabahına
Menzili bilinmeyen bir yolda kaybolur ayak izleri
Sensizliğin sessizliği uzanır kâinatın gizemine
Anason kokulu hasret düşer gözbebeklerinden ığıl ığıl


Söner ışığı aydınlık yarınlarda beklediği sevdanın
Hazırdır artık bilinmeyen seferin bilinen yolcusu
Toplar duygularını çıkınına gözyaşları katık olur
Bir meleğin şefkatli kollarına sarılmayı bekler sabırla


Zamansız düşen yaprağın kanayan çığlığı duyulur
Ölü bir güneşin gölgesiz yansıması dokunur tenine
Anılar canlanır solmuş fotoğraf karesinde belli belirsiz
Donar bakışlarında çiğ damlası ve kapanır perde



Şiir:Ümit GAŞ
Fotoğraf:Ümit GAŞ