Gözyaşlarımın yıldızı kara gözlüm
Yıllar birer öğün gibi çiğnedi de tenimi,
Mevsimler soluksuz sarartı da düşlerimi,
Kâbuslar tuttu da her gece yakamı,
Ben yine seni sevdim kara gözlüm
Uzaklar ne kadar çok hapsetse de bedenini,
Ne kadar çok uğraştırsa da belalar yüreğimi,
Ben yine seni sevdim
Hani yılar evvel aşkın nağmeleriyle dans etmiştik
Gecenin sertliğini yumuşatmıştık ellerimizin bağıyla.
Ve o küçük, kırık,
Dört yanı dört yana açık
Bir avcı kulübesini ısıtmıştık sevgimizle.
Sonra da hayallerimizi fısıldamıştık gökteki aşk şahitlerine.
Hepsi de biliyordu ki,
Biz aynı yazı karakterleri ile kaderi yazılmış bir çifttik.
Aynı şarkıları mırıldayan,
Aynı sorulara aynı cevapları veren,
Aynı mevsimin aynı gününde doğmuş iki insan iken;
Aşk büyüsüyle bir olmayı başarmış galiplerdik.
Sevginin en layığını, en muhteşemini,
En hakikisini sunmuştuk birbirimize.
Sunmuştuk da, gözlerimiz, yıldızlara ayna tutmuştu.
Biz yeryüzünün görüp göreceği en güzel aşkını yaşamıştık seninle.
Aşk senin adındı, aşk benim adımdı;
Aşk, bizim adımız olunca “aşk” oldu.
Gözyaşlarımın yıldızı soylu gözlüm,