Bir âlemi sırda mercan ararken
Kimi ham hayale gitmiş baksana
Zühre yıldızından azıcık erken
Seher bülbülleri ötmüş baksana

Mecnunların sırrı ele duyulmaz
Bir Leyla ki, bakma ile doyulmaz
Sarhoş suyu yemeyince ayılmaz
Diyenler keseden atmış baksana.

Hayat duvarından taşlar dökülür
Gönül diyarından yaşlar sökülür
Öyle bir zaman ki başlar bükülür
Cehalet her yanı tutmuş baksana

Kim neyi götürdü geri kalmadı
Kime dert açtımsa çare olmadı
Bulutları sağdım, fincan dolmadı
Her sözüm bir kula batmış baksana.

Bazen nefis aşka olmuştur amir
Sevgi hisse verdim eylesin tamir
Bazen iradeye verse de emir
Araya vesvese katmış baksana.

Sevgiler gönülden gönle akınca
Gönülleri ateş olup yakınca
Ve ham gönlü kutlu sevda sıkınca
Dumanı bacadan tütmüş baksana.

Olmadık zamanda hayaller kurup
Yar beni terk etmiş gönlümü yarıp
Dünyanın yükünü sırtıma vurup
Yarı yolda koyup gitmiş baksana.

Şu gönlümün yamacına kar yağmış
Yüreğime feryat, figan, zar yağmış
Zindandaki güllerime har yağmış
Çile göğüsteki sütmüş baksana.

Bende kusur arar görmez kendini
İşlediği günah geçti yüz bini
Hata çuval çuval, suç sini sini
İnsanlık kemiksiz etmiş baksana!

Bazıları az olanı çok eder
Bazıları hakkı tutar hak eder
Bazısı imanı, dini yok eder
Hak adına Hakk’ı satmış baksana.

Derdini açalı şaha sultana
Yaran yinelenir, boyanır kana
Hep ileri baktın, bakmadın sona
Yoldaşların yola yatmış baksana.

Bal dudağa, gevşek dile inanma
Aldanma sözüne, hile, inanma
Gözle gördüğüne bile inanma
Bazısı samanmış, otmuş baksana.

Bana bunca sözü söyleten zaman
Beni yar başında eyleten zaman
Züğürdü bey edip beyleten zaman
Bazen çakal, bazen itmiş baksana

Nasihat farz ettim, yolladım can’a
Dedim ki; aldanma şöhrete, şana
Kanma boşboğaza, bakma cihana
Yüzün asmış, kaşın çatmış, baksana.

Her halimi sultan yara yazdımdı
Bakmadı ki bir duvara yazdımdı
Kaleliyi tutup sırra yazdımdı
Gördüm ki, oltayı yutmuş baksana.

Kemiksiz et: Dik duramama hali

Zülfikar Yapar KALELİ